ကိုယ်ကျင့်အဘိဓမ္မာ/တတိယအခန်း/အများသုံးနေသော မေတ္တာ ပို့နည်း
အများသုံးနေသော မေတ္တာ ပို့နည်း
ပါဠိ-“သဗ္ဗေ သတ္တာ အဝေရာဟောန္တ *၊ အဗျာပဇ္ဇာဟောန္တု*၊
အနီဃာဟောန္တု*၊ သုခီ အတ္တာနံ့ ပရိဟရန္တု*။
မြန်မာ-“၁-သတ္တဝါအားလုံး ဘေးရန်ကင်းကြပါစေ။
၂-ဒေါမနဿကင်းကွာ စိတ်ချမ်းသာကြပါစေ။
၃-ဒုက္ခကင်းကွာ ကိုယ်ချမ်းသာကြပါစေ။
၄-ချမ်းသာခြင်း ရှိ၍ မိမိကိုယ်ကို အသက် ရှည်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ကြပါစေ”
အမှန်မေတ္တာပို့နည်း
သတ္တဝါအများကို ဖြစ်စေ၊ တယောက်ယောက်ကို ဖြစ်စေ ရည်စူး၍ ထိုသူ၏ စီးပွားချမ်းသာကို လိုလားမှသာ ထိုသူ၏အထံသို့ မေတ္တာပို့ရာ ရောက်၏။ တွေးချင်ရာတွေး၊ ကြံချင်ရာကြံပြီးလျှင် မိမိ နှုတ်တက် ရနေသော “အဝေရာ ဟောန္တု” စသည်ကို ရွတ်ဆိုနေသော်လည်း အမှန် မေတ္တာပို့ရာ မရောက်။ ထို့ကြောင့် မိမိ နားလည်သော (ဆိုလိုရင်း အဓိပ္ပါယ် မိမိ၏စိတ်မှာ ပေါ်မလာသော) ပါဠိဖြင့် “အဝေရာ ဟောန္တု စသည် ဆို၍ ပို့ခြင်းထက် မြန်မာလို ပြုခြင်းကသာ လိုရင်းကျဖွယ် ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် မိမိ မေတ္တာပို့လိုသူ၏ နာမည် သွင်းပြီးလျှင်-
“ငါ၏ မိခင် သည်...ဘေးရန်ကင်းကွာ၊ စိတ်ချမ်းသာ၍၊ ကိုယ်ပါခံကျန်း၊ လွန်ရွှင်လန်းလျက်၊ ချမ်းမြေ့သာချို၊ မိမိကိုယ်လျှင်၊ အသက်ရှည်အောင်၊ ရွက်ဆောင်နိုင်ပါစေ”ဟု
စိတ်ပါလက်ပါ ရွတ်ဆို၍ ပိုသင့်သည်။ ဖခင်ကို ပိုရာ၌ “ငါ၏ ဖခင်သည်” ဆရာကို ပိုရာ၌ “ငါ၏ဆရာသည်”ဟု ပြောင်းလွှဲ၍ ဆိုပါ။ သတ္တဝါအားလုံးကို သိမ်းကျုံး၍ ပိုရာ၌ “သတ္တဝါ ဟူသမျှ”ဟု ဆိုပါ။ ဤနည်းကား ပါဠိအတိုင်း တိုက်ရိုက် မြန်မာပြန်ခြင်းတည်း။ ဤပိုနည်းကို ရှည်သေးသည်ဟု ထင်လျှင်လည်း “ငါ၏ မိခင်သည် ဘေးရန်ကင်းကွာ ကျန်းမာ ချမ်းသာပါစေ”... “ငါ၏ ဘခင်သည် ဘေးရန်ကင်းကွာ ကျန်းမာ ချမ်းသာပါစေ” “ငါ၏ဆရာသမားတို့သည် ငါ၏ဆွေမျိုးတို့သည်” .... စသည်ဖြင့် ဆို၍ စိတ်ဝင်စားစွာဖြင့် ပို့ကြပါလေ။