မင်းသားထောက်လှော်ကား ကျောက်စာ

မင်းသားထောက်လှော်ကားကျောက်စာ (သက္ကရာဇ် ၅၉၇)
by မင်းသားထောက်လှော်ကား
2454မင်းသားထောက်လှော်ကားကျောက်စာသက္ကရာဇ် ၅၉၇မင်းသားထောက်လှော်ကား

၁၇“ဤငာလှုသောကောင်မှုကိုဝ် မိုဝ်နှောင်သံထင် ဖုန်တန်ခိုဝ် .. သဒ္ဓါအန်အာနှင်ပ္လည်္ဇုသော သု၎္တဝ်
၁၈ သုမ္လတ်တိုဝ်။ အရိယ်အရံယူရစ်ပိယ်သောသူတိုဝ်ကာ။ ဤလူတွင်လေ အန်တရယ်မဟိသောဖ္လစ်ရုယ်။ အ
၁၉ သက်ရှည်စွာ နိယ်ရစိယ်၏။ ၀။ နှလုံဆင်ငြယ် ကိုဝ် ဆင်ငြယ်ခပ်သိမ်ပျောက်ရုယ်။ ခပ်သိမ်သော
၂၀ ချံသာနှင် ပ္လည်္ဇုသောဖ္လစ်စိယ်၏ ကိုဝ်အန္တရယ်ကစသော သတ္တ်ရုခပ်သိမ်သောပျောက်ရုယ်
၂၁ နှလုံချံသာသောဖ္လစ်စိယ်၏။ အတေည်မယ်သောတြျာ ဖ္လစ်ခယ်သရှဝ်လေ။ သင်္သရာကျင်လေ
၂၂ ည်ရရာကာ။ ဆင်ငြယ်မှန်မသိမူရုယ် လူစည္ဇိမ် နတ်စည္ဇီမ် ခံစပြိ၍။ အဆုံကာ လိုဝ်သော
၂၃ ဆူကိုဝ်လေ ရလတ်၍၏။ နိယ်ရပန်ချံသာအာ ရောက်စိယ်ကုန်သတေ။”

[ဤငါလှူသောကောင်းမှုကို မိုးနှောင်းသံထင် ဘုန်း တန်ခိုး.. သဒ္ဓါအန်အားနှင့်ပြည့်စုံသော သူတော်သူမြတ် တို့ အရေးအရံယူရစ်ပေသောသူတို့ကား ဤလူတွင် လည်း အန္တရာယ်မရှိသောဖြစ်၍ အသက်ရှည်စွာ နေရစေ ၏။ နှလုံးဆင်းရဲ ကိုယ်ဆင်းရဲခပ်သိမ်းပျောက်၍ ခပ်သိမ်းသောချမ်းသာနှင့် ပြည့်စုံသောဖြစ်စေ၏။ ကိုယ် အန္တရာယ်ကစသော သတ္တရုခပ်သိမ်းသောပျောက်၍ နှလုံး ချမ်းသာသောဖြစ်စေ၏။ အတည်မဲ့သောတရား ဖြစ်ခဲ့ သရောလည်း သံသရာကျင်လည်ရာရာကား ဆင်းရဲမှန်း မသိမူ၍ လူစည်းစိမ် နတ်စည်းစိမ် ခံစားပြီး၍ အဆုံး ကား လိုသောဆုကိုလည်း ရလတ်၍၏ နေရပန်ချမ်းသာ အား ရောက်စေကုန်သတည်း။]


This work was published before January 1, ဖော်ပြချက် အမှား - နားမလည်သော ပုဒ်ဖြတ် စာလုံး "၂"။, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.