သာရိပုတ္တတ္ထေရဿ ဘာဂိနေယျဝတ္ထု

3692ပုံတော်စုံ ဓမ္မပဒဝတ္ထုတော်ကြီး၆။ သာရိပုတ္တတ္ထေရဿ ဘာဂိနေယျဝတ္ထု (ဂါထာတော်သို့)အရှင်ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ

သဟဿဝဂ်

၆။ အရှင်သာရိပုတြာ၏တူ ဝတ္ထု

ယော စ ဝဿသတံ ဇန္တုအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်၌ နေတော်မူစဉ် အရှင်သာရိပုတြာမထေရ်၏ တူဖြစ်သော ပုဏ္ဏားကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။

ဗြဟ္မာပြည်တောင့်တ၍ သားကောင်ဖြင့် မီးပူဇော်ခြင်း

အရှင်သာရိပုတြာမထေရ်သည် ထိုတူဖြစ်သော ပုဏ္ဏားသို့လည်း ချဉ်းကပ်၍ “အမောင်ပုဏ္ဏား- ကုသိုလ်ကောင်းမှုပြုဘိ၏လော”ဟု မိန့်ဆိုတော်မူလေ၏။ “အရှင်ဘုရား- ပြုရပါ၏ဘုရား”ဟု လျှောက်ကြားလျှင် “အဘယ်ကောင်းမှုကို ပြုသနည်း”ဟု မေးတော်မူပြန်၏။ “လတိုင်းလတိုင်း တစ်ကောင်, တစ်ကောင်သော သားကောင်ကိုသတ်၍ မီးကိုလုပ်ကျွေးရပါသည်ဘုရား”ဟု လျှောက်ကြာလတ်သော် “ဘယ်အကျိုးငှာ ဤသို့ပြုဘိသနည်း”ဟု မေးတော်မူပြန်၏။ “ဤမီးကို လုပ်ကျွေးခြင်းသည် ဗြဟ္မာပြည်သို့ ရောက်ကြောင်း ဖြစ်ပါသတတ်ဘုရား”ဟု လျှောက်ပြန်လတ်သော် “အဘယ်သူသည် ဤသို့ပြောဟောသနည်း”ဟု မေးတော်မူပြန်၏။ “အရှင်ဘုရား- ဆရာတို့သည် ဟောပြောအပ်ပါသည်ဘုရား”ဟု လျှောက်ကြားပြန်သော် “သင်သည် ဗြဟ္မာပြည်သို့ရောက်ကြောင်းကို မသိ၊ သင်၏ဆရာတို့သည်လည်း မသိကြကုန်၊ လာလှည့်၊ မြတ်စွာဘုရား၏ အထံတော်သို့ သွားကြကုန်အံ့”ဟု ထိုတူဖြစ်သောပုဏ္ဏားကို မြတ်စွာဘုရားအထံသို့ ဆောင်ယူသွား၍ ထိုအကြောင်းကို ပြောကြားလျှောက်ထားပြီးလျှင် “ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား- ဤပုဏ္ဏားအား ဗြဟ္မာပြည်သို့ရောက်ကြောင်းကို ဟောကြားတော်မူပါဘုရား”ဟု လျှောက်ကြားလေ၏။ မြတ်စွာဘုရားသည်လည်း “ဤအတိုင်း မှန်သလော”ဟု မိန့်တော်မူခြင်းကြောင့် “အိုရှင်ကြီးဂေါတမ- ဤအတိုင်း မှန်ပါသည်ဘုရား”ဟု နားတော်လျှောက်သည်ရှိသော် “ပုဏ္ဏား- အနှစ်တစ်ရာ ကာလပတ်လုံးလည်း ဤသို့ မီးကိုလုပ်ကျွေးသောသူ၏ မီးကိုလုပ်ကျွေးခြင်းသည် ငါ၏တပည့် ရဟန်းသံဃာအား ထိုခဏမျှ ပူဇော်ခြင်းကိုလည်း မမီနိုင်”ဟု မိန့်တော်မူ၍ အနုသန္ဓေစပ်လျက် တရားဟောကြားတော်မူလိုရကား ဤဂါထာကို မိန့်တော်မူလေ၏။

ဒေသနာတော်

[၁၀၇] ယော စ ဝဿသတံ ဇန္တု၊ အဂ္ဂိံ ပရိစရေ ဝနေ။
ဧကဉ္စ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ မုဟုတ္တမပိ ပူဇယေ။
သာယေဝ ပူဇနာ သေယျော၊ ယဉ္စေ ၀ဿသတံ ဟုတံ။

ယော စ ဇန္တု၊ အကြင်သတ္တဝါသည်လည်း။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာ ကာလပတ်လုံး။ ဝနေ၊ တော၌။ အဂ္ဂိံ ၊ မီးကို။ ပရိစရေ၊ လုပ်ကျွေးရာ၏။ ယော စ၊ အကြင်သူသည်လည်း။ ဧကဉ္စ၊ တစ်ပါးတည်းသာဖြစ်သော။ ဘာဝိတတ္တာနံ၊ ဝိပဿနာ ဂုဏ်အထူးဖြင့် ပွားစေအပ်သော စိတ်သဘောရှိသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်ကို။ မုဟုတ္တမပိ၊ တစ်ခဏမျှလည်း။ ပူဇယေ၊ ပူဇော်ရာ၏။ တေသု၊ ထိုသူနှစ်ယောက်တို့တွင်။ တဿ၊ ထိုဒုတိယပုဂ္ဂိုလ်၏။ သာယေဝ ပူဇနာ၊ ထိုပူဇော်ခြင်းသည်သာလျှင်။ သေယျော၊ မြတ်၏။ ဝဿသတံ၊ အနှစ်တစ်ရာပတ်လုံး။ ဟုတံ၊ သားကောင်သတ်၍ မီးပူဇော်ခြင်းသည်။ ယဉ္စေ သေယျော၊ မမြတ်။

ဒေသနာတော်၏အကျိုး

ဒေသနာတော်၏ အဆုံး၌ ပုဏ္ဏားသည် သောတာပတ္တိဖိုလ်သို့ ရောက်လေ၏။ ပုဏ္ဏားမှတစ်ပါး များစွာသောသူတို့သည်လည်း သောတာပတ္တိဖိုလ် စသည်တို့သို့ ရောက်ကြလေကုန်၏။

အရှင်သာရိပုတြာ၏တူဝတ္ထု ပြီး၏။