သီဝလိတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ
၂၆-ဗြာဟ္မဏဝဂ်
၃၁-သီလဝလိတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
တိဏ္ဏော ပါရင်္ဂတော ဈာယီ, အနေဇော အကထံကထီ၊
အနုပါဒါယ နိဗ္ဗုတော, တမဟံ ဗြူမိ ဗြာဟ္မဏံ။
ယော၊ အကြင်ရဟန်းသည်။ ဣမံ ပလိပထံ၊ ဤရာဂတည်းဟူသော ရွှံ့ညွန် ဗွက်ခရီးကိုလည်းကောင်း။၁ ဣမံ ဒုဂ္ဂံ၊ ဤကိလေသာဆို, ခရီးခဲကိုလည်းကောင်း။ ဣမံ သံသာရံ၊ ဤသံသရာဝဋ်ကိုလည်းကောင်း။ ဣမံ မောဟံ၊ ဤမောဟကိုလည်းကောင်း။ အစ္စဂါ၊ လွန်မြောက်ပြီ။ တိဏ္ဏော၊ ဩဃလေးအင် ရေအယဉ်ကို ကူးမြောက်ပြီးသည်။ (ဟုတွာ၊ ၍။) ပါရင်္ဂတော၊ နိဗ္ဗာန်ကမ်းတစ်ဖက်သို့, လှမ်းတက်ဆိုက်ရောက်ပြီ။ ဈာယီ၊ ဈာန်နှစ်ပါးဖြင့် ရှုပွားလေ့ရှိ၏။ အနေဇော၊ တုန်လှုပ်တတ်သော တဏှာမရှိ။ အကထံကထီ၊ အဘယ်သို့ ဖြစ်ပါလိမ့်မည်နည်းဟု ပြောဆိုကြောင်း ဝိစိကိစ္ဆာမရှိ။ ဝါ၊ သို့လော သို့လောဟုဖြစ်သော ဝိစိကိစ္ဆာမရှိ။ အနုပါဒါယ၊ တဏှာဒိဋ္ဌိတို့ဖြင့် မစွဲလန်းမူ၍။ နိဗ္ဗုတော၊ ကိလေသာခပ်သိမ်း ချုပ်ငြိမ်းလေပြီ။ တံ အဟံ ဗြာဟ္မဏံ ဗြူမိ။ (ပါ-၄၁၄)
၁။ပလိပထံ။ ။ “ပလိပထန္တိ ကာမကလလမဂ္ဂံ(စူဠနိ၊ဋ္ဌ၊၁၂၃)”ကို ကြည့်၍ ပရိကို ဝဇ္ဇနအနက်, ပထကို မဂ္ဂ၏ပရိယာယ်ယူကာ “ဥပ္ပန္နကိစ္စာကိစ္စေဟိ ဇနေဟိ ပထိယတိ ဂစ္ဆိယတီတိ ပထော(နီတိဓာတု-၇၃)၊ ပထတိ ဂစ္ဆတိ ဧတ္ထ, ပထတိ ယာတိ အနေနာတိ ဝါ ပထော(ဓာန်-ဋီ-၁၉၀၊ သူစိ)၊ ပရိဝဇ္ဇိတော+ပထော ပရိပထော-ရှောင်အပ်သော ရွှံ့ညွန်ဗွက်ခရီး၊ [ပရိ+ပထ၊ ရကို လ-ပြု၊] (တစ်နည်း) ပရိဝဇ္ဇေတွာ ပထီယတိ ဂစ္ဆီယတီတိ ပလိပထော-ရှောင်၍ သွားအပ် သော ရွှံ့ညွန်ဗွက်ခရီး၊ [ပရိ+ပထ+အ၊]”ဟုကြံ၊ ထိုနောင် ရာဂကိုရအောင် “ပရိပထော ဝိယာတိ ပရိပထော”ဟု ပြု၊ သို့မဟုတ် သဒိသူပစာရကြံ။ [ထောမနိဓိလာ ပရိပန္တကကို နည်းမှီသည်။]
မ၊ဋ္ဌ၊၃၊၂၂၉။ ။ ထို၌ “ပလိပထံ, ဒုဂ္ဂံ, သံသာရံ, မောဟံ”တို့အရ အဝိဇ္ဇာကို ယူ၏၊ ထိုအလို “ပလိပထံ-ချွတ်လွဲစေတတ်သော၊ ဒုဂ္ဂံ-ခဲယဉ်းသဖြင့် သွားအပ်သော၊ သံသာရံ-အဖန်ဖန် ကျင်လည်စေတတ်သော၊ မောဟံ-တွေဝေတတ်သော၊ ဣမံ (အဝိဇ္ဇံ)-ဤအဝိဇ္ဇာကို၊ အစ္စဂါပြီ”ဟုပေး။
သီဝလိတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။