၂၀-မဂ္ဂဝဂ်

၄-အနတ္တလက္ခဏဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၅၁၀။ သဗ္ဗေ ဓမ္မာ အနတ္တာတိ, ယဒါ ပညာယ ပဿတိ၊
အထ နိဗ္ဗိန္ဒတိ ဒုက္ခေ, ဧသ မဂ္ဂေါ ဝိသုဒ္ဓိယာ။

သဗ္ဗေ၊ ကုန်သော။ ဓမ္မာ၊ တေဘူမကခန္ဓာငါးပါးတရားတို့သည်။ အနတ္တာ၊ အတ္တမဟုတ်ကုန်။ ဣတိ၊ သို့။ ယဒါ၊ ၌။ ပညာယ၊ ဖြင့်။ ပဿတိ၊ ၏။ အထ၊ ၌။ ဒုက္ခေ၊ ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ၏။ ဧသ၊ သည်။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ ငှာ။ မဂ္ဂေါ၊ တည်း။ (ပါ-၂၇၉)

၁။သဗ္ဗေ ဓမ္မာ အနတ္တာ။ ။ နတ္ထိ ဧတေသံ အတ္တာ ကာရကဝေဒကသဘာဝေါ, သယံ ဝါ န အတ္တာတိ အနတ္တာ(နေတ္တိ၊ဋ္ဌ၊၄၅)၊ ရှေ့နည်းအလို အတ္တသဒ္ဒါ သဘာဝအနက်ဟောတည်း၊ “အနတ္တာ-တိတ္ထိတို့ကြံဆအပ်သော ပြုလုပ်ခံစားတတ်သော သဘောမရှိကုန်”ဟုပေး။

“သဗ္ဗေ ဓမ္မာ”ဟု ဟောခြင်းအကြောင်း။ ။ နိဗ္ဗာန်နှင့် စတုဘူမကတရားအားလုံးသည် အနတ္တဖြစ်သောကြောင့် “သဗ္ဗေ ဓမ္မာ”ဟု ဟောတော်မူသည်၊ ဤ၌ကား တေဘူမကတရားတို့ကို သာ ယူရ၏၊ ဘာကြောင့်နည်း? တေဘူမကတရားတို့သည် အနှစ်သာရမရှိခြင်း, အတ္တမှ ကင်း ဆိတ်ခြင်း, အတ္တ၏ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ခြင်းအားဖြင့် အနတ္တဟု ရှုအပ်သောကြောင့်တည်း။ (ထေရ၊ဋ္ဌ၊၂၊၂၅၅)

အနတ္တလက္ခဏဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။