တိံသမတ္တပါဝေယျကဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ

1359ဓမ္မပဒဂါထာနိဿယ၆။ တိံသမတ္တပါဝေယျကဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ (ဝတ္ထုတော်သို့)အရှင်သုဇနာဘိဝံသ

၅-ဗာလဝဂ်

၆- တိံသမတ္တပါဝေယျကဘိက္ခုဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၁၉၅။ မုဟုတ္တမပိ စေ ဝိညူ, ပဏ္ဍိတံ ပယိရုပါသတိ၊
ခိပ္ပံ ဓမ္မံ ဝိဇာနာတိ, ဇိဝှါ သူပရသံ ယထာ။

ဝိညူ၊ လိမ္မာမြင်သိ, ပညာရှိသည်။ မုဟုတ္တံ အပိ၊ တစ်ခဏမျှ လည်း။ ပဏ္ဍိတံ၊ ပညာရှိကို။ စေ ပယိရုပါသတိ၊ အံ့။ (ဧဝံ သတိလသော်။) ခိပ္ပံ၊ လျင်မြန်စွာသာလျှင်။ ဓမ္မံ၊ ပရိယတ္တိတရား, လော ကုတ္တရာတရားကို။ ဝိဇာနာတိ၊ သိနိုင်၏။ (ကိမိဝ၊ နည်း?) ဇိဝှါလျှာသည်။ သူပရသံ၊ ဟင်း၏အရသာကို။ ဝိဇာနာတိ ယထာ၊ သိသကဲ့သို့တည်း။ (ပါ-၆၅) တိံသမတ္တပါဝေယျကဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။