၆-ပဏ္ဍိတဝဂ်

၉-ဓမ္မိကတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၂၃၁။ န အတ္တဟေတု န ပရဿ ဟေတု,
န ပုတ္တမိစ္ဆေ န ဓနံ န ရဋ္ဌံ၊
န ဣစ္ဆေယျ အဓမ္မေန သမိဒ္ဓိမတ္တနော,
သ သီလဝါ ပညဝါ ဓမ္မိကော သိယာ။

(ပဏ္ဍိတော နာမ၊ ပညာရှိမည်သည်။) အတ္တဟေတု၊ မိမိဟူ သော အကြောင်းကြောင့်။ (ပါပံ၊ မကောင်းမှုကို။) န (ကရောတိ)၊ မပြု။ ပရဿ၊ သူတစ်ပါးဟူသော။ ဟေတု၊ အကြောင်းကြောင့်။ (ပါပံ၊ ကို။) န (ကရောတိ)၊ မပြု။ (ပါပကမ္မေန၊ မကောင်းမှုဖြင့်။) ပုတ္တံ၊ သားသမီးကို။ န ဣစ္ဆေ (ဣစ္ဆေယျ)၊ အလိုမရှိရာ။ ဓနံ၊ ဥစ္စာ ကို။ န ဣစ္ဆေ၊ ရာ။ ရဋ္ဌံ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို။ န ဣစ္ဆေ၊ ရာ။ အဓမ္မေန၊ မတရားသဖြင့်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ သမိဒ္ဓိံ၊ ပြည့်စုံခြင်းကို။ န ဣစ္ဆေယျ၊ ရာ။ သ (သော)၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည်သာ။ သီလဝါ၊ သီလရှိသူ သည်လည်းကောင်း။ ပညဝါ၊ ပညာရှိသူသည်လည်းကောင်း။ ဓမ္မိကော၊ တရားရှိသူသည်လည်းကောင်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ [ဣစ္ဆေ ကို ပထမပါဒ၌ပါ ယူ၍ “အတ္တဟေတု၊ ကြောင့်။ (ပါပံ၊ ကို။ ကာတုံ၊ ငှာ။) န ဣစ္ဆေ။ ပရဿ၊ သော။ ဟေတု၊ ကြောင့်။ (ပါပံ ကာတုံ) န ဣစ္ဆေ”ဟု လည်း ပေးကြ၏။] (ပါ-၈၄)

အတ္တဟေတု, ပရဿ။ ။ အတ္တဟေတု၌ ဟေတုမှိ(နီတိ-၅၇၉) သုတ်, အာလနေ စ၌ စသဒ္ဒါဖြင့် ဟိတ်အနက်၌ ပထမာသက်၊ ပရဿ၌ ဆဋ္ဌီ ဟေတွတ္ထေဟိ(မောဂ်-၂၊၂၂)သုတ်ဖြင့် ဟိတ်အနက်ဟောသဒ္ဒါ၏ အယှဉ်ဝယ် ဟိတ်အနက်၌ ဆဋ္ဌီသက်ရသည်၊ ထိုကြောင့် “ပရဿ-ဟူ သော၊ ဟေတု-ကြောင့်” ဟု ပေးရသည်၊ “ပရဿ-၏၊ ဟေတု-ကြောင့်” ဟုလည်း ပေးကြ၏။

ဓမ္မိကတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။