2011ပုံတော်စုံ ဓမ္မပဒဝတ္ထုတော်ကြီး၇။ ပဉ္စဥပါသကဝတ္ထု (ဂါထာတော်သို့)အရှင်ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ

မလဝဂ်

၇။ ငါးရာသော သီတင်းသည်တို့ ဝတ္ထု

(အဋ္ဌကထာပါဠိတော်၌ ပဉ္စဥပါသကဝတ္ထုဟူ၍သာ ပါ၏)

ယော ပါဏံအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ နေတော်မူစဉ် ငါးရာသော သီတင်းသည်တို့ကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။

သီလအငြင်းအခုံ အကြောင်း

ထိုငါးရာသော သီတင်းသည် ဥပါသကာတို့တွင် တချို့သော ဥပါသကာတို့က သူ့အသက်ကို လျင်စွာချခြင်းမှ ကြဉ်ရှောင်ကြောင်းဖြစ်သော စေတနာဟု ဆိုအပ်သော သိက္ခာပုဒ်ကိုသာလျှင် စောင့်ရှောက်ကြကုန်၏။ ထိုမှတစ်ပါးကုန်သော ဥပါသကာတို့သည် ထိုမှတစ်ပါးကုန်သော သိက္ခာပုဒ်တို့ကို စောင့်ရှောက်ကြကုန်၏။ ထိုဥပါသကာတို့သည် တစ်နေ့သ၌ “ငါကား ပြုနိုင်ခဲသော အမှုကိုပြု၏။ စောင့်နိုင်ခဲသော အကျင့်ကို စောင့်ရှောက်၏၊” ဤသို့ အငြင်းအခုံတို့သည် ဖြစ်ကုန်ရကား မြတ်စွာဘုရား၏ အထံတော်သို့သွား၍ ရှိခိုးလျက် ထိုအကြောင်းကို လျှောက်ကြားကြလေကုန်၏။ ဘုရားရှင်သည် ထိုသူတို့၏စကားကို ကြားတော်မူရလျှင် “တစ်ခုသော သီလကိုသော်လည်း ညစ်နွမ်းခြင်းရှိသည်ကို မပြုမူ၍ အလုံးစုံသော သီလတို့သည်သာလျှင် စောင့်ရှောက်နိုင်ခဲသော သီလတို့ ဖြစ်ကြကုန်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၍ ဤဂါထာတို့ကို ဟောကြားတော်မူလေ၏။

ဒေသနာတော်

[၂၄၆] ယော ပါဏမတိပါတေတိ၊ မုသာဝါဒဉ္စ ဘာသတိ။
လောကေ အဒိန္နမာဒိယတိ၊ ပရဒါရဉ္စ ဂစ္ဆတိ။

[၂၄၇] သုရာမေရယပါနဉ္စ၊ ယော နရော အနုယုဉ္ဇတိ။
ဣဓေဝ မေသော လောကသ္မိံ၊ မူလံ ခဏတိ အတ္တနော။

[၂၄၈] ဧဝံ ဘော ပုရိသ ဇာနာဟိ၊ ပါပဓမ္မာ အသညတာ။
မာ တံ လောဘော အဓမ္မောစ၊ စိရံ ဒုက္ခာယ ရန္ဓယုံ။

ယော နရော၊ အကြင်သူသည်။ ပါဏံ၊ သူ့အသက်ကို။ အတိပါတေတိ၊ လျင်စွာချ၏။ မုသာဝါဒဉ္စ၊ မဟုတ်မမှန်သော စကားကိုမူလည်း။ ဘာသတိ၊ သူတစ်ပါးအကျိုး ပျက်လောက်အောင် ပြောဆို၏။ လောကေ၊ သတ္တလောက၌။ အဒိန္နံ၊ အရှင်သည် ကိုယ်နှုတ်ဖြင့် မပေးအပ်သော သူတစ်ပါးဥစ္စာကို။ အာဒိယတိ၊ ခိုးယူ၏။ ပရဒါရဉ္စ၊ သူတစ်ပါး၏ မယားကိုမူလည်း။ ဂစ္ဆတိ၊ သွားလာလွန်ကြူး၏။

ယောနရော၊ အကြင်သူသည်။ သုရာမေရယပါနဉ္စ၊ သုရာငါးပါး မေရယငါးပါးတို့ကို သောက်ခြင်းကိုလည်း။ အနုယုဉ္ဇတိ၊ အားထုတ်၏။ ဧသောနရော၊ ဤသူသည်။ ဣဓေဝ လောကသ္မိမ္ပိ၊ ဤပစ္စုပ္ပန် လောက၌ပင်လျှင်။ အတ္တနော၊ မိမိ၏။ မူလံ၊ လယ်ယာစသော ပစ္စည်းရင်းကို။ ခဏတိ၊ တူးဖြိုဖျက်ဆီး၏။

(သုရာငါးပါးကား--
၁။ ပိဋ္ဌသုရာ၊ မုန့်ညက်ဖြင့် ပြုသောသေ။
၃။ သြဒနသုရာ၊ ထမင်းဖြင့်ပြုသောသေ။
၄။ ကိဏ္ဏပက္ခိတ္တာ၊ တဆေးထည့်၍ ပြုသောသေ။
၅။ သမ္ဘာရသံယုတ္တာ၊ သဖန်းခါးစသော အဆောက်အဦးနှင့် ယှဉ်သောသေ။
(ပိဋ္ဌ,ပူဝ၊ ဩဒန၊ ကိဏ္ဏ,သမ္ဘာရာ။)
မေရယ ငါးပါးကား-
၁။ ပုပ္ဖါသဝ၊ ပန်းပွင့်ရည်ဖြင့် ပြုသောအရက်။
၂။ ဖလာသဝ၊ သစ်သီးရည်ဖြင့် ပြုသောအရက်။
၃။ မဓွာသဝ၊ ပျားရည်ဖြင့် ပြုသောအရက်။
၄။ ဂုဠာသဝ၊ ကြံရည် စသဖြင့် ပြုသောအရက်။
၅။ သမ္ဘာရသံယုတ္တာ၊ တိဖလစသော အဆောက်အဦးနှင့် ယှဉ်သောအရက်။
(ပုပ္ဖ,ဖလာ၊ မဓွာ,ဂုဠ၊ သမ္ဘာရ၊ ပဉ္စမေရသာ။)

ဘောပုရိသ၊ အို..ငါးပါးသီလမလုံသော ယောက်ျား။ ဧဝံ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ ဇာနာဟိ၊ သိလေလော့။ ပါပဓမ္မာ၊ ယုတ်မာသော တရားတို့သည်။ အသညတာ၊ ကိုယ်ကိုစောင့်စည်းခြင်း စသည်တို့မှ ကင်းကြကုန်၏။ လောဘောစ၊ လောဘသည်လည်းကောင်း။ အဓမ္မောစ၊ ဒေါသသည်လည်းကောင်း။ ဣမေ၊ ဤအကုသိုလ် တရားတို့သည်။ စိရံ၊ ကြာမြင့်စွာ။ ဒုက္ခာယ၊ ငရဲဒုက္ခစသည် အကျိုးငှာ။ တံ၊ သင့်ကို။ မာရန္ဓယုံ၊ မရစ်ပတ် မညှဉ်းဆဲကြပါစေကုန်လင့်။

ဒေသနာတော်၏ အကျိုး

ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ ငါးရာကုန်သော သီတင်းသည် ဥပါသကာတို့သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်ကြလေကုန်၏။ ရောက်လာကုန်သော သူတို့အားလည်း အကျိုးရှိသော တရားဒေသနာ ဖြစ်တော်မူလေ၏။

ငါးရာသော သီတင်းသည်တို့ဝတ္ထု ပြီး၏။