ဝိနည်းဥပဒေတော်ကြီး/အနာမာသ (မကိုင်ကောင်းသော) ဝတ္ထုမျိုး

by အရှင်သြဘာသ

၃၇။ အနာမာသ (မကိုင်ကောင်းသော) ဝတ္ထုမျိုး

လူမ, နတ်မ, တိရစ္ဆာန်မတို့၏ ကိုယ်၊ ၎င်းတို့၏ အဝတ်အရုံနှင့် အသုံး အဆောင် တန်းဆာများ၊ ၎င်းတို့၏ သဏ္ဌာန်အရုပ်၊ ၎င်းတို့၏ ရုပ်ပုံများ ပါနေ သော ပစ္စည်းများ၊ ရွှေ, ငွေ, ပုလဲ, မြ, ကြောင်မျက်ရွဲ, ခရုသင်း, ကျောက်သလင်း, သန္တာ, ပတ္တမြားနီ, ပတ္တမြားပြောက် ဟူသော ၁၀-ပါးသော ရတနာမျိုး၊ စပါးမျိုး ခုနစ်ပါး၊ သစ်ပင်၌ ဖြစ်ဆဲစားဖွယ် အသီးအရွက်၊ လူတို့ စုပုံထားသော စားဖွယ် အသီးအရွက်၊ စစ်သည်, ခိုးသူ, ဓားပြ, မုဆိုး, တံငါတို့၏ လက်နက် ပိုက်ကွန်များ၊ တူရိယာ ဘဏ္ဍာမျိုး၊ ၎င်းတို့ကို ကိုင်တွယ်သုံးသပ်လျှင် ဒုက္ကဋ်အာပတ်သင့်၏၊

ဝိဝါဒကို စိစစ်ဝေဖန်ခြင်း

အောက်ပါစာပိုဒ်တို့ကို မရေးသားမီ စာရေးသူ၏ သဘောထားကို ရှေးဦးစွာ ထုတ်ဆိုပါအံ့။ အယူအဆချင်း မတိုက်ဆိုင်၍ တစ်ဘက်သားအား ထိပါး ပုတ်ခတ်လိုသော စိတ်ထားမျိုးဖြင့် ရေးခြင်း မဟုတ်ပါ။ အများ၏ အကျိုးကို ရည်၍ စာရေးသူ၏ ထင်မြင်ယူဆပုံကို ၎င်းတို့ စိစစ်ဝေဖန်ပြီး နှစ်သက်ရာဝါဒကို ရွေးချယ်၍ ဆောက်တည် ကျင့်သုံးနိုင်စေခြင်း အကျိုးငှာ ထိုထင်မြင် ယူဆပုံကို စိတ်ရိုးသဘောရိုးဖြင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထုတ်ဆို ရေးသားခြင်း ဖြစ်သည်။ [ဝါဒချင်း မတိုက်ဆိုင်သော အခြား ကဏ္ဍများ၌လည်း ဤအတိုင်း သိတော်မူကြပါကုန်။]

အချို့က ယခုခေတ်တွင် တီထွင်သော အင်္ဂလိပ်ရွှေကို အနာမာသဝတ္ထုဟု မှတ်ယူကြ၍ ၎င်းဖြင့် ပြုလုပ်သော ပစ္စည်းများကို မသုံးဆောင်အပ် ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ အချို့က အပ်၏ဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုကြ၏၊

ဤအင်္ဂလိပ်ရွှေသည် ဘုရားရှင် လက်ထက်တော်၌ မပေါ်ပေါက်သေးသဖြင့် ဤရွှေနှင့် ပတ်သက်၍ ကျမ်း၌ အဆိုမရှိပါ။ အဆိုမရှိလျှင် အဘယ်ကဲ့သို့ ယူရမည်နည်း။ ဝိဝါဒရှိလျှင် ဂရုဘက်သို့ လိုက်သင့်သည် မဟုတ်ပါလောဟူ၍ မေးဖွယ်ရှိ၏၊ အဖြေကား အရာခပ်သိမ်း ဂရုဘက်သို့လိုက်၍ ပြုအပ်သည် မဟုတ်၊ အချို့အရာ၌ ဂရုဘက်သို့ လိုက်၍ပြုခြင်းဖြင့် အကျိုးရှိသည်၊ အချို့အရာ များ၌ ဘေးအန္တရာယ် ရှိတတ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ ဂရုဘက်သို့ လိုက်သင့်သော အကြောင်း လုံလောက်မှ ဂရုဘက်သို့ လိုက်သင့်ပေသည်။ [ရူပိယသိက္ခာပုဒ်၌ ပြဆိုခဲ့ပြီးသော မဟာပဒေသ ၄-ပါးကို ထောက်။] လိုက်သင့် မသင့် ဆုံးဖြတ်ရာ၌ ရှေးဦးစွာ ဤအင်္ဂလိပ်ရွှေသည် တန်ဖိုးအားဖြင့် အဘယ်သို့ သဘောရှိသော ရွှေမျိုး ဖြစ်လေသနည်းဟု စိစစ်ဖို့လို၍ စိစစ်ပါအံ့။ အတွင်း၌ ရွှေအစစ်ရှိနေသော သတ္တုကျောက်တုံးကို ကိုင်တွယ်သုံးသပ်လျှင် ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု ကာယသံသဂ္ဂသိက္ခာပုဒ်နှင့် ပတ်သက်၍ ပါတိမောက္ခဝိနိစ္ဆယကျမ်း၌ ဆိုသည်၊ မှန်၏၊ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ ထိုသတ္တုကျောက်တုံး အတွင်း၌ ရှိသော ထိုရွှေအစစ်ကို ခွဲစိတ်၍ ယူမည်ဖြစ်သောကြောင့် ထိုသတ္တုကျောက်တုံးကို ရွှေတုံး ရွှေခဲကဲ့သို့ မှတ်ယူရမည် ဖြစ်သည် ဟူသောကြောင့်တည်း။ သို့ဖြစ်လျှင် အင်္ဂလိပ်ရွှေကို ထိုသတ္တု ကျောက်တုံးကဲ့သို့ မှတ်ယူရအံ့လောဟူမူ ထိုကဲ့သို့ မမှတ်ယူအပ်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ အများ နားလည်နေကြသလောက်ဆိုလျှင် ရွှေအစစ်ကို တန်ဖိုးထား၍ အရောင်းအဝယ် ပြုသကဲ့သို့ အင်္ဂလိပ်ရွှေကို တန်ဖိုးထား၍ အရောင်းအဝယ် မပြုကြပါ၊ ၎င်းဖြင့် ပြုလုပ်သော ပစ္စည်းများကိုသာ တန်ဖိုး ထား၍ အရောင်းအဝယ် ပြုကြသည်။ ထိုပစ္စည်းများကို ဟောင်းနွမ်းယိုယွင်း ပျက်စီးသောအခါ အင်္ဂလိပ်ရွှေကို ဂရုမပြုဘဲ တစ်ခါတည်း အပြီးအပြတ် စွန့်ပစ် လွှင့်ပစ်ကြသည်။ အင်္ဂလိပ်ရွှေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော နစ် (Nib), ကလစ် (Clip) များဖြင့် တပ်ဆင်ထားသော ဖောင်တိန်ကို ဟောင်းနွမ်း၍ စွန့်ပစ်သောအခါ ဖောင်တိန်အိုးကိုသာ မဟုတ်၊ နစ်, ကလစ်တို့ကိုလည်း တန်ဖိုးမရှိသော ပစ္စည်း အဖြစ်ဖြင့် စွန့်ပစ်လွှင့်ပစ်ကြသည်။ ဖောင်တိန်လုပ်သော ကုမ္ပဏီများ, ရွှေကုန်သည်, ရွှေပန်းထိမ်များကလည်း ထိုနစ်, ကလစ် တို့ကို မဝယ်ကြပါ။ ဓာတုဗေဒ ဆရာများကလည်း အင်္ဂလိပ်ရွှေကို ခွဲစိတ်၍ မယူကြပါ ဟူသောကြောင့်တည်း။

အထက်ပါ အချက်တစ်ခုတည်းကို မူတည်၍ မဆုံးဖြတ်သင့်ပေ၊ အကျိုး အပြစ်ကို စိစစ်ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်အပ်သည်ဖြစ်၍ အကျိုးအပြစ်ကို စိစစ်ပါအံ့။ မိမိ သည် ဂရုဘက်သို့ လိုက်၍ အင်္ဂလိပ်ရွှေကို မသုံးဆောင်အပ်ဟု ယူသည်ဟု ဆိုကြပါစို့။ ယခုခေတ် အများပင် “သွား”များ တပ်ရာ၌ အင်္ဂလိပ်ရွှေဖြင့် တပ်ကြ သည်။ အကယ်၍ —

၁။ အင်္ဂလိပ်ရွှေသွား တပ်ထားသော လူဝတ်ကြောင်များ ရဟန်းပြုလို၍ မိမိ ထံသို့ လာလျှင် ထိုရွှေသွား တပ်ထားခြင်းကြောင့် ၎င်းကို ပယ်ပါမည်လော။

၂။ အကယ်၍ ရဟန်းပြုပေးလျှင် (မိမိ ယူဆသည့်အတိုင်းဆိုလျှင်) ထိုရဟန်း သစ်သည် ရဟန်းဖြစ်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် အာပတ်သင့်နေသည် မဟုတ်ပါလော။

၃။ မိမိသည်လည်း ထိုရဟန်းသစ်နှင့် အာမိသသမ္ဘောဂ, ဓမ္မသမ္ဘောဂ ပြုခြင်းဖြင့် နေ့ရှိသလောက် အာပတ်သင့်နေသည် မဟုတ်ပါလောဟူ၍ မေးလျှင် (သဘာဝကျကျ ဖြေမည်ဆိုလျှင်) ဟုတ်သည်ဟု ဝန်ခံရပေမည်။

ဆိုဦးအံ့။ ။ ရဟန်းလောက၌လည်း အင်္ဂလိပ်ရွှေသွား တပ်ထားသော ရဟန်းအချို့ ရှိသည်။ အကယ်၍ သီလအလွန်စင်ကြယ်သော (အင်္ဂလိပ်ရွှေသွား တပ်ထားသော)ရဟန်း မိမိထံ လာလျှင် ထိုရွှေသွားတပ်ထားခြင်းကြောင့် မိမိသည် ထိုရဟန်းနှင့် မပေါင်းသင်းနိုင်ဟု ငြင်းပယ်လျှင် ထိုရဟန်း၏ နေရာ၌ နေ၍ကြည့်လျှင် အဘယ်မျှလောက် မိမိ စိတ်ထိခိုက်မည်နည်းဟူ၍ မိမိကိုယ် ကို မိမိပင် မေးပါလေ။

ဤကိစ္စ၌ ဂရုဘက်သို့လိုက်၍ ပြုလျှင် ဘေးအန္တရာယ် မဖြစ်ဖြစ်အောင် ပြုရာရောက်သည်ဟု သိလောက်ပြီ။ အင်္ဂလိပ်ရွှေကို သုံးဆောင်လျှင် အာပတ် သင့်နိုင်သလော ဟူငြားအံ့၊ အာပတ်မသင့်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း၊ ဤရွှေနှင့် ပတ်သက်၍ ကျမ်း၌ အဆိုမရှိခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ မဟာပဒေသလေးပါး ကို ထောက်သောအားဖြင့်လည်းကောင်း ၎င်းကို သုံးစွဲလျှင် အာပတ်မသင့်ဟု သဘာဝကျကျ ယူအပ်၏ ဟူသောကြောင့်တည်း။ ထို့ကြောင့် ဤကိစ္စ၌ ဂရုဘက် သို့ မလိုက်သင့်ဟု ယူမှသာလျှင် သဘာဝကျသည် မဟုတ်ပါလော။ [အရာခပ်သိမ်း ဂရုဘက်သို့ လိုက်၍ မပြုအပ်ဟူ၍ မှတ်ယူအပ်ပါသည်။]

ကျမ်း၌လည်း အင်္ဂလိပ်ရွှေနှင့် ပတ်သက်၍ အဆိုမရှိ၊ ဂရုဘက်သို့ လိုက် ၍လည်း မပြုအပ်ဟု ဆိုလျှင် အင်္ဂလိပ်ရွှေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော နစ်, ကလစ်များ ဖြင့် တပ်ဆင်ထားသော ဖောင်တိန်နှင့် အလားတူပစ္စည်းများကို သုံးဆောင်ခြင်း ဖြင့် အာပတ်မသင့်ဟု သဘာဝကျကျ ယူအပ်ပေသည်။ [ပြဆိုခဲ့ပြီးသော အကြောင်းအရာများကို ထောက်၍သာ အင်္ဂလိပ်ရွှေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ပစ္စည်းများကို သုံးဆောင်အပ်သည်ဟု ပြောရခြင်း ဖြစ်သည်။ အမှန်မှာ ရဟန်း တော်များအဖို့ဆိုလျှင် (တတ်နိုင်လျှင်) ရွှေသွားတပ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်သင့်ပေ သည်။ ထိုရွှေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ပစ္စည်းများကို သုံးဆောင်အပ်သည်ဟု ဆိုငြားသော်လည်း အလှသဘောဖြင့် သုံးဆောင်လျှင်ကား ဒုက္ကဋ်အာပတ်မှ မလွတ်ဟူ၍ ပြောလိုပါ၏၊]

ရှင်းလင်းချက်။ ။ ‘မိမိ’ဆိုသော အသုံးအနှုန်းဖြင့် ရေးခြင်းမှာ ဆန့်ကျင်၍ ယူသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အား ရည်စူး၍ ရေးခြင်း မဟုတ်ပါ။ စာရှုသူတို့အား ရည်စူး၍ ရေးခြင်း ဖြစ်သည်။ စာရှုသူမှန်သမျှကို ၎င်းကိုယ်ကို ဆန့်ကျင်၍ ယူသော ပုဂ္ဂိုလ်၏ နေရာ၌ နေစေ၍ စာရေးသူ၏ ထင်မြင်ယူဆပုံကို လက်ခံသင့် မခံသင့် စိစစ်၍ ဝေဖန်ဆုံးဖြတ်နိုင်စေခြင်းငှာ စာရှုသူကို ‘မိမိ’ဆိုသော အသုံးအနှုန်းဖြင့် ရေးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ အကယ်၍ စာရေးသူ ယူဆသကဲ့သို့ မယူဆပါက သည်းခံခွင့်လွှတ်တော်မူကြပါကုန်။

အနာမာသ (မကိုင်ကောင်းသော) ဝတ္ထုမျိုး ပြီးပြီ။