အကတညုဇာတ်

by မင်္ဂလာဘုံကျော် ညောင်ကန်ဆရာတော်

၁၀။ အကတညုဇာတ်

သူတပါးတို့အား ကျေးဇူးတုံ့ကိုမပြုတတ်သော သူဌေး၏ အကြောင်း

ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု... နတ်နှင့်တကွသောလောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော သဗ္ဗညူမြတ်ဘုရားသည် ယော ပုဗ္ဗေ ကတကလျာဏော အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဤအကတညုဇာတ်ကို ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူစဉ် အနာထပိဏ်သူဌေးကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူ၏။ ထိုအနာထပိဏ်သူဌေးအား တယောက်သော ပစ္စန္တရစ်၌နေသော မမြင်ဘူးသော အဆွေ ခင်ပွန်းဖြစ်သော သူဌေးသည် ဖြစ်သတတ်၊ ထိုပစ္စန္တရစ်သူဌေးသည် တရံသောအခါ ပစ္စန္တရစ်၌ ဖြစ်သောဘဏ္ဍာဖြင့် လှည်းငါးရာတို့ကိုပြည့်စေ၍ အမှုလုပ်တို့ကို အချင်းတို့ သွားကြကုန်၊ ဤဥစ္စာကို သာဝတ္ထိမြို့သို့ဆောင်၍ ငါတို့၏ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော အနာထပိဏ်သူဌေးကြီး၏ မျက်မှောက်ဖြင့်ရောင်း၍ တဖန်ရသောဥစ္စာတို့ကို ဆောင်ခဲ့ကုန်လောဟု ဆို၏။ ထိုအမှုလုပ်သောသူတို့သည် ကောင်းပြီဟု ထိုပစ္စန္တရစ်နေသူဌေး၏ စကားကိုဝန်ခံ၍ သာဝတ္ထိမြို့သို့ သွားကုန်၍ အနာထပိဏ်သူဌေးကြီးကိုဖူးမြင်၍ လက်ဆောင်ကိုဆက်ပြီးလျှင် ထိုအကြောင်းကို ကြားလျှောက်ကုန်၏။ အနာထပိဏ်သူဌေးကြီးသည် ပစ္စန္တရစ်သူဌေး၏လူတို့ကိုမြင်လျှင် သင်တို့၏လာခြင်းကား ကောင်းသော လာခြင်းတည်းဟုဆို၍ ထိုပစ္စန္တရစ်သားတို့အား နေရာကို၎င်း ရိက္ခာကို၎င်းပေးစေ၍ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော ပစ္စန္တ ရစ်bသူဌေး၏ ဆင်းရဲချမ်းသာကိုမေးပြီးလျှင် ဥစ္စာကိုရောင်း၍ တဖန်ရသော ဥစ္စာကိုပေးစေ၏။ ထိုပစ္စန္တရစ်သားတို့သည် ပစ္စန္တ ရစ်သို့သွားကုန်၍ ထိုအကြောင်းကို မိမိတို့၏သူဌေးအား ကြား လျှောက်ကုန်၏။

နောက်အဘို့၌ အနာထပိဏ်သူဌေးသည်လည်း ထို့အတူ လှည်းငါးရာတို့ကို ပစ္စန္တရစ်သို့စေ၏။ အနာထပိဏ်သူဌေး၏လူတို့သည် ထိုပစ္စန္တရစ်သို့သွားကုန်၍ လက်ဆောင်ကိုယူ၍ ပစ္စန္တရစ်သူဌေးကို ဖူးမြင်ကုန်၏။ ထိုပစ္စန္တရစ်နေသူဌေးသည် သင်တို့သည် အဘယ်အရပ်မှလာကြကုန်သနည်းဟုမေး၍ သာဝတ္ထိပြည်မှ သင်တို့၏ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အထံမှ လာခဲ့ကုန်၏ဟု လျှောက်သည်ရှိသော် အနာထပိဏ်သူဌေးဟူသောအမည်သည် တယောက်သောယောကျ်ား၏ အမည်သည်ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ပြက်ရယ်ပြုပြီးလျှင် လက်ဆောင်တို့ကိုယူစေ၍ သင်တို့သည် သွားကုန်လောဟုဆို၍ လွှတ်လိုက်၏။ ထိုအနာထပိဏ် သူဌေး၏လူတို့အား နေရာကို၎င်း, ရိက္ခာကို၎င်း မပေးစေသလျှင်ကတည်း၊ ထိုအနာထပိဏ်သူဌေး၏လူတို့သည် မိမိတို့၏အလိုလိုသာလျှင် ဘဏ္ဍာကိုရောင်း၍ တဖန် ရသောဥစ္စာကိုယူ၍ သာဝတ္ထိသို့ ပြန်လာခဲ့ကုန်၍ အနာထပိဏ်သူဌေးအား ထိုအကြောင်းကို ကြားလျှောက်ကုန်၏။

ထိုအခါ ပစ္စန္တရစ်သူဌေးသည် တဖန်တကြိမ် ရှေးအတူသာလျှင် လှည်းငါးရာတို့ကို သာဝတ္ထိသို့စေ၏။ ပစ္စန္တရစ်နေသူဌေး၏လူတို့သည် လက်ဆောင်ကိုယူ၍ အနာထပိဏ်သူဌေးကြီးကို ဖူးမြင်ကုန်၏။ ထိုပစ္စန္တရစ်နေသူဌေး၏လူတို့ကို မြင်ကုန်၍ အနာထပိဏ်သူဌေး၏လူတို့သည် အရှင်အကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုလူတို့အား နေရာကို၎င်း၊ ရိက္ခာကို၎င်း သိပါကုန်အံ့ဟုဆို၍ ထိုပစ္စန္တရစ်သားတို့၏လှည်းတို့ကို မြို့အပ၌ ထိုအမှုအားလျော်သောအရပ်၌ချွတ်စေ၍ သင်တို့သည် ဤအရပ်၌ သာလျှင် နေကုန်လော၊ သင်တို့ကို ငါတို့၏အိမ်၌ ယာဂုထမင်းကို၎င်း, ရိက္ခာကို၎င်း ဖြစ်စေလတ္တံ့ဟုဆိုပြီးလျှင် ကျွန်အမှုလုပ်တို့ကိုစည်းဝေးစေ၍ သန်းခေါင်ယာမ်၏ အခြားမဲ့၌ လှည်းငါးရာတို့ကို လုယက်ကုန်၍ ထိုပစ္စန္တရစ်သားတို့၏ အဝတ်အာရုံတို့ကိုလည်းညလုယက်ကုန်၍ နွားတို့ကို ပြေးစေပြီးလျှင် လှည်းဘီးတို့ကိုချွတ်၍ လှည်းတို့ကိုမြေ၌ထား၍ လှည်းဘီးတို့ကိုယူ၍ သွားကုန်၏။ ပစ္စန္တရစ်သားတို့ကို ခါးဝတ်၏လည်း အစိုးမရသည်တို့ကိုပြု၍ လွှတ်လိုက်ကုန်၏။ ထိုပစ္စန္တရစ်သူဌေး၏ လူတို့သည် ကြောက်ခြင်းဖြင့် လျှင်မြန်သဖြင့်ပြေးကုန်၍ ပစ္စန္တရစ်သို့သာလျှင်သွားကုန်၏အနာထပိဏ်သူဌေး၏ လူတို့သည် ထိုအကြောင်းကို အနာထပိဏ်သူဌေးကြီးအား ကြားလျှောက်ကုန်၏။

ထိုအနာထပိဏ်သူဌေးသည်လည်း ယခုငါ့အား ဤစကား လက်ဆောင်သည်ရှိ၏ဟု မြတ်စွာဘုရား အထံတော်သို့ သွားပြီးလျှင် အစမှစ၍ အလုံးစုံသောထိုအကြောင်းကို ကြားလျှောက်၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် သူကြွယ် ထိုပစ္စန္တရစ်နေသူဌေးသည် ယခုအခါ၌သလျှင် ဤသို့သောအလေ့ရှိသည် မဟုတ်သေး၊ ရှေး၌လည်း ဤသို့သောအလေ့ရှိသည်သာလျှင်ဖြစ်၏ဟု မိန့်တော်မူ၍ ထိုအနာထပိဏ်သူဌေးသည် တောင်း ပန်အပ်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်ကို အောင်တော်မူ၏။

အတိတ်ဝတ္ထု... လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဗြဟ္မဒတ်မည်သောမင်းသည် မင်းပြုသည်ရှိသော် ဘုရားလောင်းသည် ဗာရာဏသီမြို့၌ များသောစည်းစိမ်ရှိသောသူဌေးသည်ဖြစ်၏။ ထိုဗာရာဏသီသူဌေးအား တယောက်သော ပစ္စန္တရစ်၌နေသော မမြင်ဘူးသောအဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သောသူဌေးသည် ဖြစ်၏။

ဤသို့အစရှိသော အလုံးစုံသောအတိတ်ဝတ္ထုသည် ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထုနှင့် တူသလျင်ကတည်း

အထူးကား ဘုရားလောင်းသည် မိမိ၏လူတို့သည် ယနေ့ အကျွန်ုပ်တို့သည် ဤမည်သောအမှုကို ပြုအပ်၏ဟု ကြား လျှောက်သည်ရှိသော် ရှေးဦးစွာ မိမိအားပြုအပ်သော ကျေးဇူးကိုမသိကုန်သောသူတို့သည် နောက်၌ ဤသို့သဘောရှိသောဆင်းရဲကို ရကုန်မြဲသာလျှင်တည်းဟုဆို၍ ရောက်လာကုန်သော ပရိသတ်တို့အား တရားဟောလိုရကား-

၉၀။ ယော ပုဗ္ဗေ ကတကလျာဏော၊
ကတတ္ထော နာဝ ဗုဇ္ဈတိ။
ပစ္ဆာ ကိစ္စေ သမုပ္ပန္နေ၊ ကတ္တာရံ နာဓိဂစ္ဆတိ။

ဟူသော ဤဂါထာကို ဆို၏။

၉၀။ ဘော၊ အချင်းတို့။ ယော၊ အကြင်သူသည်။ ပုဗ္ဗေ၊ ရှေး၌။ ကတကလျာဏော၊ မိမိအား သူတပါးတို့သည် ကျေးဇူးပြုအပ်လျှက်။ ပရေန၊ သူတပါးသည်။ ကတတ္ထော၊ ပြုအပ်သော အကျိုးကျေးဇူးရှိလျက်။ နာဝ ဗုဇ္စျတိ၊ မသိ။ သော၊ ထိုသူသည်။ ပစ္ဆာ၊ နောက်၌။ ကိစ္စေ၊ ကိစ္စသည်။ သမုပ္ပန္နေ၊ ဖြစ်လတ်သော်။ တံ၊ ထိုကိစ္စကို။ ကတ္တာရံ၊ ပြုတတ်သောသူကို။ နာဓိဂစ္ဆတိ၊ မရ။

ဤသို့လျှင် ဘုရားလောင်းသည် ဤဂါထာဖြင့် တရားဟော၍ ဒါနအစရှိသော ကောင်းမှုတို့ကိုပြု၍ ကံအားလျော်စွာ လား၏။

ဇာတ်ပေါင်း... မြတ်စွာဘုရားသည် ဤဓမ္မဒေသနာကို ဆောင်တော်မူ၍ ယခုအခါ ပစ္စန္တရစ်သူဌေးသည်လျှင် ထိုအခါ ပစ္စန္တရစ်သူဌေး ဖြစ်ဘူးပြီ၊ ယခုအခါ ငါဘုရားသည်လျှင် ထိုအခါ ဗာရာဏသီသူဌေး ဖြစ်ဘူးပြီ၊ ဤသို့ ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။

တပါးပြုဘူး၊ သူ့ကျေးဇူး၊ ထွေထူးမသိ ဆင်းရဲဘိ

ဆယ်ခုတို့၏ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော အကတညုဇာတ်သည် ပြီး၏။

*****