အဿဇိပုနဗ္ဗသုကဝတ္ထု

by အရှင်ဓမ္မဿာမီဘိဝံသ

၂။ အဿဇိပုနဗ္ဗသုကရဟန်းတို့ ဝတ္ထု

ဩဝဒေယျအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ နေတော်မူစဉ် အဿဇိ,ပုနဗ္ဗသုက အမည်ရှိကုန်သော ရဟန်းတို့ကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။

ဆုံးမတတ်သူ လူမိုက်မုန်းခြင်း

ထိုအဿဇိ,ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့သည် အဂ္ဂသာဝက မထေရ်အရှင်တို့၏ ဥပဇ္ဈာယ်ယူ သဒ္ဓိဝိဟာရိကတပည့် ရဟန်းတို့ ဖြစ်ကုန်သတတ်။ သို့ရာတွင် ထိုရဟန်းတို့သည် အရှက်မရှိသော အလဇ္ဇီရဟန်းတို့ ဖြစ်ကုန်၏။ ယုတ်မာသော အကျင့်ရှိသော ရဟန်းတို့သာတည်း။ ထိုရဟန်းတို့သည် မိမိ၏ အခြံအရံဖြစ်သော ရဟန်းငါးရာတို့နှင့်တကွ ကိဋာဂိရိဇနပုဒ်၌ နေကြကုန်လျက် ပန်းပင်ငယ်ကို မိမိလည်းစိုက်ပျိုးကြကုန်၏၊ သူတစ်ပါးကိုလည်း စိုက်ပျိုးစေကြကုန်၏။ ဤသို့အစရှိသော အထူးထူးအပြားပြား မလျောက်ပတ်သောအကျင့်ကို ပြုကျင့်ကြကုန်၍ ဒါယကာတို့၏သဒ္ဓါတရားကို ဖျက်ဆီးခြင်း ကုလဒူသနအမှုကို ပြုကြသဖြင့် ထိုကုလဒူသနအမှုကြောင့် ရအပ်ကုန်သော ပစ္စည်းတို့ဖြင့် အသက်မွေးခြင်းကိုပြုကုန်လျက် ထိုကျောင်း အရိပ်အာဝါသကို သီလကို ချစ်မြတ်နိုးကုန်သောရဟန်းတို့ မနေနိုင်အောင် ပြုလုပ်ကြလေကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုအကြောင်းကို ကြားသိတော်မူ၍ ထိုအဿဇိ,ပုနဗ္ဗသုက ရဟန်းတို့အား ပဗ္ဗာဇနီယကံကိုပြုစေခြင်းငှာ တပည့်အခြံအရံနှင့်တကွ နှစ်ပါးကုန်သော အဂ္ဂသာဝကတို့ကို ခေါ်တော်မူ၍ “ချစ်သား သာရိပုတြာ မောဂ္ဂလာန်တို့- သွားကြလေကုန်၊ ထိုရဟန်းတို့တွင် အကြင်ရဟန်းတို့သည် အသင်တို့၏ စကားကို မလိုက်နာကြကုန်၊ ထိုရဟန်းတို့အား ပဗ္ဗာဇနီယကံကို ပြုကြကုန်လော့၊ အကြင်ရဟန်းတို့သည် အသင်တို့၏စကားကို လိုက်နာခြင်းပြုကြကုန်၏၊ ထိုရဟန်းတို့ကိုသာလျှင် ပြောဆိုဆုံးမကြကုန်လော့၊ ကံ့မြစ်ကြကုန်လော့။ ထိုစကား မှန်၏။ ပြောဆိုဆုံးမတတ်သောသူ, ကံမြစ်တတ်သောသူကို ပညာမရှိသော သူတို့သည်သာလျှင် မချစ်မနှစ်သက်အပ်၊ နှလုံးကို မပွားအပ်၊ ပညာရှိတို့သည်ကား နှစ်သက်မြတ်နိုးအပ်၏၊ နှလုံးကို ပွားစေအပ်၏”ဟု အနုသန္ဓေစပ်၍ တရားတော်ကို ဟောကြားတော်မူလိုရကား ဤဂါထာကို မိန့်တော်မူလေ၏။

ဒေသနာတော်

[၇၇] ဩဝဒေယျာနုသာသေယျ၊ အသဗ္ဘာ စ နိဝါရယေ။
သတံ ဟိ သော ပိယော ဟောတိ၊ အသတံ ဟောတိ အပ္ပိယော။

ဩဝဒေယျ၊ ဆုံးမရာ၏။ အနုသာသေယျ၊ ကံ့မြစ်ရာ၏။ အသဗ္ဘာ စ၊ အကုသိုလ်တရားမှလည်း။ နိဝါရယေ၊ တားမြစ်ရာ၏။ (ကုသိုလ်တရား၌ တည်စေရာ၏ဟူလို)။ ဟိ၊ ထိုစကား သင့်စွ။ သော၊ ထိုဆုံးမကံ့မြစ်တတ်သောသူသည်။ သတံ၊ သူတော်ကောင်းတို့သည်။ ဝါ၊ သူတော်ကောင်းတို့၏။ ပိယော၊ ချစ်ခင်နှစ်သက် မြတ်နိုးအပ်သောသူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။ အသတံ၊ လာဘ်ကိုမျှော်တွေး ဝမ်းရေးကိုရှာ သူယုတ်မာတို့သည်။ ဝါ၊ သူယုတ်မာတို့၏။ ဝါ၊ နှုတ်လှံထိုးသူတို့၏။ အပ္ပိယော၊ မချစ်ခင် မမြတ်နိုးအပ်သော သူသည်။ ဟောတိ၊ ဖြစ်၏။

(အကြောင်းဖြစ်မှ ဆုံးမလျှင် ဩဝါဒ၊ မဖြစ်မီ ကြိုတင် ဆုံးမလျှင် အနုသာသနီ မည်၏။ တစ်နည်းကား မျက်မှောက်ဆုံးမလျှင် ဩဝါဒ၊ မျက်ကွယ် စေလွှတ်၍ စာပေး၍ ဆုံးမလျှင် အနုသာသနီ။ တစ်နည်းကား တစ်ကြိမ်ဆုံးမလျှင် ဩဝါဒ၊ အကြိမ်ကြိမ် ဆုံးမလျှင် အနုသာသနီ။ တစ်နည်းကား ဩဝါဒသည်ပင် အနုသာသနီ အတူတူပင်တည်း။)

ဒေသနာတော်၏အကျိုး

ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ များစွာသောသူတို့သည် သောတာပတ္တိဖိုလ် စသည်တို့သို့ ရောက်ကြလေကုန်၏။ အရှင်သာရိပုတြာ၊ အရှင်မောဂ္ဂလာန်တို့သည်လည်း ထိုကိဋာဂိရိဇနပုဒ်သို့ ကြွသွားတော်မူကြ၍ ထိုရဟန်းတို့ကို ဆုံးမတော်မူကြကုန်၏။ ကံ့မြစ်တော်မူကြကုန်၏။ ထိုရဟန်းတို့တွင် အချို့သောရဟန်းတို့သည် အဆုံးအမဩဝါဒကို လိုက်နာခံယူ၍ ကောင်းစွာ ကျင့်ဆောင်ကြကုန်၏။ အချို့သောရဟန်းတို့သည် လူထွက်ကြကုန်၏။ အချို့သော ရဟန်းတို့သည် ပဗ္ဗာဇနီယကံသို့ ရောက်ကြလေကုန်၏။